Hıdır ile Kizir arasında kaldık yıllarca.

Hıdır oturdu makama, yönettiği kurum/kuruluş dip yaptı:
Hizmeti; eş, dost, aşiret kaptı.
Unvanı olanlara;
"Baş köşeye buyrun efendim!" denildi. Memleket evladı gariban ve unvansız vatandaş, kapı dışarı edildi.

Kizir oturdu makama, yönettiği kurum/kuruluş dip yaptı:
Hizmeti; hemşehri, cemiyetçi, mafya kaptı.
Sadece unvanı olanlara randevu verildi. Memleket evladı gariban ve unvansız vatandaş, kapı dışarı edildi.

Konu memleketin gariban ve unvansız evlatlarına hizmet olunca;
Hıdır, aşiretine güvendi pervasızlaştı, çalışmadı. Kizir, cemiyetine güvendi pervasızlaştı, çalışmadı.

Veya çalışacak kapasiteye sahip değillerdi, makamdan kişilik aldıkları için halka mesafeli ve başarısızlardı.. her neyse!

Konu makamda kalmak olunca;
Hizmet isteyen memleketin gariban ve unvansız evlatlarına; Hıdır da, Kizir de aynı tepkiyi gösterdi, aynı tepeden baktı, aynı iftirayı atmakta geri kalmadı.

* * *

Hıdır ile Kizir arasında rekabet ve çatışma devamlı vardı. Ama, makamtapar kişilerle sınırlıydı bu savaş.

Şimdi bu rekabet ve çatışma, Hıdır ile Kizir'i aştı: Cemaat ile Cemiyet arasına taşındı. Yani yerel aktörler değil, ulusal aktörler kılıçları çekmiş durumdalar artık.

Kizir'ler, ulusal alanda daha güçlü olmalı ki, Hıdır'ları makamlardan birer birer indiriyorlar.

Hıdır'ların tek dayanağı "memleket evladı" argümanıyla, halkın sinesine sığınıp güç kazanmak.

Halk, sinesini Hıdır'lara açar mı? Evlat diye bağrına basıp, onları güçlendirir mi?
Sanmam...

Çünkü makamdayken;
Memleketin gariban ve unvansız evladının imdadına Hızır gibi yetişip elinden tutmadıysan!

Memleketin gariban ve unvansız evladını adam yerine koyup saygı duymadıysan!

Memleketin gariban ve unvansız evladına hizmet edip insanca yaşamasına katkı sunmadıysan..!

Ha bizim Hıdır olmuşsun, ha eloğlu Kizir!

Benim fikrimi soracak olursanız, ben adam olanından yanayım.
İkisi de adamsa, o zaman benim tercihim bizim Hıdır'dan yana olur.