Halil Yılmaz

Halil Yılmaz

Dost ve Cennet

Dost ve Cennet

Yolcu, atı ve köpeği yoldalar.

Yolları oldukça uzun hem de yokuş yukarı gidiyorlar. Güneş tepede ve yakıcı. Ter içinde kalmışlar, susamışlar. Bir dönemecin ardında harika bir mermer kapi görmüşler. Kapı, ortasında bir çeşme bulunan altın döşemeli bir meydana açılıyormuş. Çeşmeden berrak bir su akıyormuş.
Yolcu, kapıdaki bekçiyi;

“İyi günler!” diye selamlamış.

“İyi günler.” diye yanit vermiş bekçi.

Yolcu, o güzel yere olan hayranlığını belirtmiş;

“Burası harika bir yer, adı ne?”

“Burası cennet.” diye yanıtlamış bekçi.

“Ne iyi, cennete gelmişiz, çünkü çok susamıştık.”

“İçeri girip dilediğin kadar su içebilirsin,” demiş bekçi ve eliyle çeşmeyi göstermiş.

Yolcu, sormuş bir daha,

“Atım ve köpeğim de susamışlar...”

“Kusura bakmayın,” demiş bekçi. “Oraya hayvanlar giremez.”

Yolcu, çok üzülmüş. Çok susamış olduğu halde cennete girip suyu tek başına içmek istememiş. Bekçiye teşekkür edip yoluna devam etmiş.

* * *

Epeyce bir süre yamaç yukarı gittikten sonra eski görünümlü küçük bir kapıya varmışlar. Kapı iki yanı ağaçlı toprak bir yola açılıyormuş.

Ağaçlardan birinin altında şapkasını alnına indirmiş, uyur gibi yatan bir adam varmış.
“İyi günler!” demiş yolcu.

Adam, cevap olarak başını sallamış.

“Atım, köpeğim ve ben çok susadık...”

“Şurada taşların arasında bir pınar var” demiş adam, eliyle de orayı işaret etmiş. “İstediğiniz kadar su içebilirsiniz.”

Yolcu, atı ve köpeği pınara gidip susuzluklarını gidermişler. Yolcu, adama teşekkür etmiş.

“İstediğiniz zaman yine gelebilirsiniz,” demiş adam.

“Buranın adı ne?” diye sormuş yolcu.

“Cennet,” demiş adam.

“Cennet mi? Ama mermer kapıdaki bekçi bana orasının cennet olduğunu söyledi.”

“Orası cennet değil cehennemdir.”

* * *

Yolcunun aklı karışmış;

“Sizin adınızı kullanmalarına niye izin veriyorsunuz? Yanlış bilgi vermeleri büyük karışıklığa neden olur!”

“Hiç de değil,” demiş adam. “Aslında onlar bize büyük bir iyilikte bulunuyorlar. Kendi menfaatı için en iyi dostlarına sırt çevirenlerin hepsi cehennemde kalıyor çünkü. Dostlarını yarı yolda bırakmayanlar ise cennete ulaşıyor.”

*Bu Hikaye Paulo Coelho'nun, ‘Şeytan ve Genç Kadın’ adlı romanından sadeleştirilmiştir.

Bu yazı toplam 772 defa okunmuştur
Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Halil Yılmaz Arşivi